ಸ್ಫೂರ್ತಿ
                                                   ಎದೆಗುಂದದಿರು ಈ ಸೋಲಿನಿಂದ 
                                        ಗೆಲುವು ಬರುತಿದೆ ಹಿಂದಿನಿಂದ.
                                ಕಷ್ಟಗಳ ಕೊಡುತಿಹ ವಿಧಿಯು ತಾ 
                                        ಕೊಡುವ ಕೊನೆಗೆ ಮಹದಾನಂದ.


                                ಸೂರ್ಯನನು ಮೇಘಾವಳಿಯು ಮರೆ-
                                        ಮಾಚಿದರೂ ಅದು ಎಷ್ಟು ಹೊತ್ತು ?
                                ಮೋಡ ಚದುರಲು ಮತ್ತೆ ಹೊಳೆಯುವ 
                                         ಶಾಂತಿ ತಾಳು.. ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊತ್ತು ..


                                ಛಿನ್ನವಾಗಿಹ  ಮರವು ಮತ್ತೆ  ,
                                         ಚಿಗುರುವುದು ಸರಿಸಮಯ ಬರಲು 
                                ಕ್ಷೀಣಿಸಿದ ಚಂದ್ರಮನು ಕಾಲದಿ
                                         ವರ್ಧಿಸುವ ಬೆಳದಿಂಗಳೀಯಲು


                                ಬಿಲ್ಲ ಹೆದೆಯೇರಿಸಿದ ಶರವನು 
                                         ಹಿಂದಕೆಳೆವರು,ಏಕೆ ಹೇಳು ?
                                ಹಿಂದಕೆಳೆದಂತೆಯತಿವೇಗದಿ 
                                         ಶರವು ಮುಂದೋಡುವುದು ಕೇಳು ..


                                ಅಂಜದಲೇ   ಆಪತ್ತುಗಳಿಗೆ,
                                         ಮುಂದೆ ನಡೆವನೆ ನೈಜ ಧೀರನು 
                                ಕ್ಷಣಿಕ ಕಷ್ಟವ ಎದುರಿಸಲು, 
                                          ನೀ  ಪಡೆವೆ ನಿಜದಿ, ಜಯವನು..

       ಚಿತ್ರ ಕೃಪೆ :-astrologyweekly.com

                                         ಸೌಂದರ್ಯ ಲೀಲೆ

                      ನನ್ನವಳು, ನನ್ನೆದೆಯ ತಿಳಿಮುಗಿಲಿನಲಿ ನಿಂತು 

                            ಅನುದಿನವೂ ಮಿನುಗುತಿಹ ತಾರೆ ಇವಳು 

                ನನ್ನ ತಪಸಿಗೆ ಮೆಚ್ಚಿ , ಬಾನಿನಿಂ ಧರೆಗಿಳಿದು 

                                ಗಂಗೆಯಂದದಿ ಮನವ ತಂಪಿಸಿಹಳು..

                ಅವಳ ತುಟಿಯಲಿನ ತುಸು ಮಂದಹಾಸವೇ ಹೀಗೆ,

                                ಕೆಂಪು ಹವಳದಲಿ ಬಿಳಿ ಮುತ್ತನಿಟ್ಟಂತೆ

                 ಹೊಳೆವ ಕಂಗಳನು ಅರಳಿಸುತ ನಕ್ಕರೆ ಒಮ್ಮೆ,

                             ಮುಂಜಾವಿನಲಿ ತಾವರೆಯು ಅರಳಿದಂತೆ..

                  ಮುಖದ ರಂಗದಿ, ದಿವ್ಯ ನಾಟ್ಯ ಆಡಿಹುದವಳ 

                                ಮುಂಗುರುಳು ತಂಬೆಲರ ತಾಳ ಸಮದಿ

                   ಕೆನ್ನೆ ರಂಗೇರುವುದು, ನಾಚಲೊಮ್ಮೆ ಅವಳು 

                           ಕೆಂಗುಲಾಬಿಯೋ ! ಎಂದು ಭಾವಿಸಿದೆ ಕ್ಷಣದಿ..

                  

                   ಹಕ್ಕಿಯಿಂಚರಕಿಂತ ಇಂಪು ಆಕೆಯ ನಾದ 

                           ಕಿವಿಯ ಕಣಿವೆಯಲಿ ಮಾರ್ದನಿಸುತಿದೆ ಬಿಡದೆ 

                   ಲತೆಯ ತೆರದಲಿ ಬಳುಕಿ, ನಡೆದು ಬರುತಿರೆ ಕಾಲ,

                                  ಗೆಜ್ಜೆ ಸದ್ದಲಿ ಎನ್ನ ಹೃದಯ ಕುಣಿಯುತಿದೆ..

                    ದೇವಕನ್ನಿಕೆಯರನೂ ನಾಚಿಸುವ ಚೆಲ್ವಿಕೆಯ 

                                       ಮೂರ್ತಿವೆತ್ತಿಹಳು ಮನ್ಮನದ ಒಡತಿ.

                     ಒಂದೆರಡು ಮಾತಿನಲಿ ವರ್ಣಿಸಲು ಸಿಗದಂಥ 

                                          ಸೌಂದರ್ಯ ಲೀಲೆ ನನ್ನಾಕೆ ನಿಜದಿ..