Friday, January 6, 2012

                    ಕನವರಿಕೆ 

                    ರಮಿಸು ಕುಳಿತು ಬಳಿಗೆ..
                    ಕುಡಿಯಲ್ಲೇ ಹೊಳೆವ ದೀವಿಗೆ..!!

                    ಮುಂಗುರುಳ ಚಾಮರದಲಿ ತಂಗಾಳಿಯ,
                    ಬೀಸಿರಲು ಚಂದ್ರ ತಂದ ಮಧುಪ್ರೀತಿಯ..
                    ತಾರೆಗಳ ಮೀರಿ ಮುತ್ತು ಮಣಿಮಾಲೆಯ,
                    ಹೆಣೆದಿಡುತಲಿ ಧರಿಸಿದೆ ಸುಹೃದಯ..!!

                     ಕನಸೂರ ರಾಜಕುವರಿ ಈ ಪ್ರೇಯಸಿ..
                     ಕನ್ನಡಿಯೂ ಹಾತೊರೆಯುವ ಅತಿರೂಪಸಿ,
                     ನಲ್ನುಡಿಯ ಹೂವಿನಿಂದ ಕ್ಷಣ ಮೋಹಿಸಿ,
                     ಬಾನಾಡಿ ನೀ ನನ್ನೆದೆ ತೇಲಿಸಿ..!!

                     ಹೊಂಬಿಸಿಲ ಸೌಮ್ಯತನದ ಅನುಭಾವವ
                     ಮೀರಿಸುವ ನಿನ್ನ ಬೆರಳ ಈ ಮಾರ್ದವ..
                     ಸ್ಪರ್ಶಿಸಲು ನೂತ್ನ ಉದಯ, ಋತುವೈಭವ
                     ಕನವರಿಕೆಗೂ ತುಂಬಿಸು ಜೀವವ..!!

5 comments:

  1. ವಾಹ್. ! ಒಂದು ಹಿಡಿಯಷ್ಟು ನಕ್ಷತ್ರಗಳನ್ನು ನಿಮಗೆ ಉಡುಗೊರೆ ಕೊಡಬೇಕೆನಿಸಿತು.ಕಾಯಿಸಿ , ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಕಾಯಿಸಿ ಚಿನ್ನವನ್ನು ಎರಕ ಒಯ್ದಂತಿದೆ. ಚಿಕ್ಕೆಗಳು - ಚಂದ್ರ ಭುವಿಗೆ ಬಂದು ಚಿಕ್ಕೆಯಾಟ ಆಡಿದಂತಿದೆ ಕವಿತೆ. ಸಮರ್ಥ ಪದ, ಕಾವ್ಯ ಲಯ ಸುಂದರ , ಅತೀ ಸುಂದರ. ಅಭಿನಂದನೆಗಳು ಪುರೋಹಿತರೆ.

    ReplyDelete
  2. ಅಂತರಂಗ ಮೃದಂಗ ಬಲು ಸೊಗಸಾದ ನಾದ ಹೊರಹೊಮ್ಮಿಸಿದೆ.. ಪದಗಳೇ ಎದ್ದು ಎದ್ದು ಎದೆಯಲ್ಲಿ ಕುಣಿದಾಡಿದೆ.. ಸಂಗೀತವಿಲ್ಲದೆ ತಲೆಯು ತಾಳಕ್ಕೆ ತುಗಾಡಿಸುವಂತೆ
    ಓದುವಾಗ ರೋಮಾಂಚನ ಅನುಭವ.. ಅತ್ಯದ್ಬುತ ಕವನ .. ಹಾಡಲು ಮನಸ್ಸು ಕೂಗುತ್ತಿದೆ.. :)

    ReplyDelete
  3. ಸರಸಮಯ ಸುಲಲಿತ ಕಾವ್ಯ ಪ್ರಯೋಗ.

    ಗೆಳೆಯ ಮನಗೆದ್ದಿತು.

    ನನ್ನ ಬ್ಲಾಗಿಗೂ ನಿಮಗೆ ಸ್ವಾಗತ, ಅಲ್ಲಿ ಒಂದು ಹೊಸ ನದಿಯ ಕವನವಿದೆ.

    ReplyDelete
  4. ಅತ್ಯುನ್ನತ ಭಾವ ಲಹರಿ..

    ReplyDelete