ಓಲೈಕೆ

ಏಕೆ ಸಖಿ ನಿನ್ನ, ಮುಖದಿ ಇಂಥ ರಂಗು..?!
ಕಡುಸಿಡುಕಿನ ಸೂರ್ಯ, ಕುಣಿದಿಹನೆ ಹಾಂಗೂ..!!

ಸುಮಬಾಣವ ಅರೆನೋಟದಿ ಸರಿನೇರ ಹೂಡಿ ನೀನು..
ಕೆನೆಹಾಲಿನ ಆಂತರ್ಯವ ಮಳೆಗರೆಯುತಿದ್ದ ಕಣ್ಣು..
ಏಕೋ ಕಾಣೆ, ಬೀಸುತಿಹುದು ಮುನಿಸಿ ಉಲ್ಕೆಯನ್ನು..!!

ಕರೆದೊಯ್ಯಲೇ ಹೂದೇರಲಿ ವೈಭವದ ವನವಿಹಾರ..
ಸಿಂಗರಿಸುತಾ ಈ ಕೊರಳನು, ಕಂಗೊಳಿಪ ರತ್ನಹಾರ..
ದಾರಿಯೇನು.? ಹೇಳು ಇನ್ನು.; ಹೆಣೆಯೆ ದೂರತೀರ..!!

ಸವಿಪ್ರೀತಿಯ ಸಂಭಾವನೆ ನೀಡಿದರೂ ಉಳಿದ ತಾಪ..
ಒಲೈಕೆಗೂ ಇನ್ನೆಷ್ಟು ನಾ, ಕೊಡಬಹುದು ಓಲೆರೂಪ..
ಹಿಂದಿನಂತೆ ಕ್ಷಮಿಸಿ ಇಂದೂ, ಸರಿಸು ಕೋಪಶಾಪ..!!!!

ಚಿತ್ರಕೃಪೆ-ಅಂತರ್ಜಾಲ